Drogi przenikania Kolagenu NTC

Skóra człowieka to największy organ organizmu ludzkiego, który pełni szereg różnorodnych i złożonych funkcji fizjologicznych

Przyjmuje się, że grubość skóry waha się od 1,5 do 5 mm w zależności od miejsca występowania w organizmie człowieka. Najcieńsza jej warstwa występuje na powiekach, natomiast najgrubsza jest na piętach. Powierzchnia skóry u dorosłego człowieka wynosi ok. 2 m², co odpowiada od 3 do 4 kg wagi. Tak cienki, ale rozległy organ ma skomplikowaną budowę, która odpowiada za jego rozmaite funkcje

Skóra jest przede wszystkim ochronną powłoką, która zabezpiecza organizm przed infekcjami, chorobami i utratą wody. Warto wiedzieć, że ok. 20 do 40% wody obecnej w organizmie jest związane w skórze, a jej większa cześć jest związana przez kolagen. Skóra spełnia także funkcje bariery przepuszczającej różnorodne substancje – odpowiada za ich wchłanianie i wydalanie. Chroni organizm przed czynnikami mechanicznymi, a także stanowi system termoregulacyjny, ponieważ reguluje ciepłotę ciała poprzez zewnętrzną warstwę izolacyjną, warstwę tkanki tłuszczowej, system chłodzenia naczyń krwionośnych i gruczoły potowe. Oprócz tego umożliwia kontakt ze środowiskiem zewnętrznym i odbieranie wrażeń zmysłowych poprzez zestaw receptorów (dotyku, ucisku, ciepła, zimna czy bólu).

Obserwowaną różnorodność funkcji skóra zawdzięcza swojej warstwowej budowie. Funkcję ochronną skóra zapewnia przez szczególne właściwości i strukturę naskórka – najbardziej zewnętrznej warstwy skóry, której grubość waha się od 0,5 mm do 2 mm i w której wyodrębnić można 5 warstw. Budowa warstwowa odgrywa w skórze kluczową rolę. Ogólnie w anatomicznej budowie skóry możemy wyróżnić 3 wyraźnie oddzielone od siebie warstwy, mające odmienną budowę i różniące się funkcjami i fizjologią: tkankę podskórną, skórę właściwą i naskórek. 

Tkanka podskórna

Jest najgłębiej położoną warstwą skóry. Zbudowana jest przede wszystkim z komórek tłuszczowych, które tworzą zraziki tłuszczowe, oddzielone zbitymi włóknami tkanki łącznej – w tym także kolagenem. Wielkość i kształt komórek tłuszczowych jest różna w zależności od płci, wieku i sposobu odżywiania. W przestrzeniach tkanki skórnej znajdują się także części wydzielnicze gruczołów potowych, naczynia krwionośne oraz włókna nerwowe. Komórki tłuszczowe nadają tkance podskórnej właściwości termoizolacyjne i stanowią zapas energii. Z kolei dzięki zawartości włókien tkanki łącznej warstwa ta jest bardzo wytrzymała na oddziaływania mechaniczne i w dużym stopniu odpowiada za wytrzymałość całej skóry, a także amortyzuje nadmierne uciski zewnętrzne, co wpływa na jej ochronne funkcje. Zabezpiecza także położone pod nią organy wewnętrzne przed urazami mechanicznymi. 

Skóra właściwa

Jest warstwą występującą nad tkanką podskórną. Charakteryzuje się tym, że jest od niej znacznie cieńsza – jej grubość wynosi przeciętnie od 1 do 2 mm i jedynie w niektórych miejscach (stopy, dłonie) przekracza 3 mm. Nie ma wyraźnej granicy pomiędzy tkanką podskórną a skórą właściwą – widoczna jest jedynie stopniowa zmiana wyglądu tkanki łącznej. Skóra właściwa składa się przede wszystkim z włókien tkanki łącznej, które tworzą kolagen i elastyna. Oprócz tego znajdują się tu komórki łącznotkankowe: fibrocyty, fibroblasty, histiocyty, komórki tuczne, limfocyty, naczynia krwionośne, zakończenia nerwowe, a także przydatki skóry (mieszki włosowe, gruczoły łojowe i potowe). Skóra właściwa pełni przede wszystkim funkcje podporowe – jest ważnym elementem stanowiącym o wytrzymałości mechanicznej skóry i decyduje o jej własnościach elastycznych i sprężystych. To właśnie te cechy zapewnia skórze właściwej wytwarzane w fibroblastach, przeplatające się białko strukturalne: kolagen. 

Naskórek

Jest zewnętrzną i najważniejszą warstwą skóry, odpowiadającą za znaczną część jej ochronnych i barierowych funkcji. To na tej warstwie zaczyna się większość zabiegów mających na celu poprawę wyglądu i kondycji cery. Pod względem anatomicznym naskórek jest odnawiającym się w sposób ciągły wielowarstwowym nabłonkiem. Składa się on głównie z żywych komórek – keratynocytów, które tworzą białko keratynę, chroniącą skórę przed chemicznymi, mechanicznymi i biologicznymi czynnikami zewnętrznymi oraz zapobiegającą nadmiernej utracie wody.

Znajdują się w niej także komórki Merkla – odpowiadające za receptory dotyku, melanocyty – komórki produkujące melaninę, komórki Langerhansa – odpowiedzialne za reakcje immunologiczne, a także komórki układu nerwowego. Naskórek jako najbardziej zewnętrzna warstwa skóry odgrywa kluczową rolę w tworzeniu estetycznego wyglądu człowieka. Dzięki swojej specyficznej budowie stanowi prawie nieprzenikalną barierę między organizmem a środowiskiem zewnętrznym, jest miejscem gromadzenia się substancji tłuszczowych, aktywnie uczestniczy w procesie nawilżania skóry.

Z punktu widzenia kosmetologii i dermatologii tkanka podskórna nie odgrywa zbyt dużej roli – jej funkcjonowanie ma tylko niewielki wpływ na wygląd zewnętrznej warstwy skóry: z wiekiem staje się ona cieńsza i nierówna. Jej największe znaczenie możemy zauważyć w przypadku cellulitu i otyłości. 

Najważniejsze warstwy skóry

Warstawmi wpływającymi bezpośrednio na wygląd skóry są skóra właściwa i naskórek, przy czym to skóra właściwa ma ogromny wpływ na kondycję naskórka. Tak różnorodna i warstwowa budowa skóry wpływa także na jej  właściwości przepuszczania substancji aktywnych zawartych w kosmetykach pielęgnacyjnych. Przepuszczalność skóry jest złożonym procesem i zależy od wielu czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Bardzo ważną rolę ochronną pełni naturalny płaszcz ochronny (film hydrolipidowy), który blokuje przenikanie niepożądanych substancji czy nawet organizmów żywych. Jednak ta sama warstwa ochronna będzie utrudniać wnikanie pożytecznych substancji odżywczych i regenerujących, które mogą być transportowane z powierzchni skóry do jej głębszych warstw. Zatem, aby ułatwić wnikanie takich substancji aktywnych, należy zmyć naszą naturalną warstwę ochronną i dopiero na tak oczyszczoną skórę nakładać dany kosmetyk. 

NTC zawiera w swoim składzie aktywny biologicznie kolagen – w postaci uwodnionych nanocząsteczek tropokolagenu, który aby spełnić swoją ważną rolę w pielęgnacji skóry, musi trafić do samej skóry właściwej.

Jeśli przypatrzymy się budowie skóry, możemy zauważyć, że transport substancji przez skórę może odbywać się zasadniczo na dwa sposoby: drogą transepidermalną lub drogą transfolikularną. Droga transepidermalna polega na przenikaniu substancji pomiędzy komórkami naskórka – jest to najpowszechniejsza droga przenikania przez skórę. Droga transfolikularna dotyczy przenikania przez przydatki skóry, takie jak: mieszki włosowe czy gruczoły potowe lub łojowe, które tworzą na powierzchni skóry pory skórne. Okazuje się, że po odpowiednim oczyszczeniu, gdy są one otwarte, mają dużo większą średnicę niż cząsteczki tropokolagenu zawartego w NTC. Podsumowując, przenikanie kolagenu do skóry właściwej może się odbywać przez następujące elementy:

• kanał gruczołu potowego,
• mieszek włosowy i gruczoł łojowy,
• mieszek włosowy i cebulkę,
• a także drogą międzykomórkową.